Detectie van logische fouten met LLMs

Laat ons de kwaliteit van het detecteren van logische fouten van verschillende LLMs testen

Inhoud

Hier vergelijk ik verschillende LLM-versies: Llama3 (Meta), Phi3 (Microsoft), Gemma (Google), Mistral Nemo (Mistral AI) en Qwen (Alibaba).

Logische fout - Apeel naar emoties

Wat we testen.

Ik heb al enige tijd interesse gehad in Automatische detectie van logische fouten en in dit experiment test ik hoe AI met verschillende grote taalmodellen logische fouten in Engelse tekst kan detecteren.

Laten we een stukje van recente Laura Tingle (de grammatica is oorspronkelijk) bekijken:

Kijk, op eerste gezicht klinkt het allemaal perfect redelijk:
te veel mensen, te weinig woningen.

Maar het is nooit zo simpel,
zoals een voormalig minister van binnenlandse zaken zou moeten weten.

Waar het vandaan komt

In politieke debatten en moderne “journalistiek” kunnen we vaak zowel manipulatieve tactieken als directe logische fouten in hun argumenten zien.

Momenteel ervaren zowel Canada als Australië extreem hoge niveaus van netto migratie, wat leidt tot onderdrukte lonen, per-capita recessie, verminderde kapitaalvorming en een daling van de kwaliteit van leven (ziekenhuiswachtrijen, verkeersopstoppingen, hoge huur, je noemt het maar.)

Recentelijk heeft de Australische oppositiepolitica Peter Dutton het idee geopperd dat omdat Australische bouwers niet genoeg woningen bouwen voor alle nieuwkomers, het goed zou zijn om de immigratie in te perken. Hoewel de meeste Australiërs dit al lange tijd willen, is het een zeer nieuw onderwerp in het openbare politieke debat – om de vraagkant van de economie te noemen, niet alleen de aanbodkant. De meerderheid van de politici nooit over dit onderwerp praten.

Na Peters Duttons toespraak hebben we verschillende eerrhh laten we ze noemen kritieken gezien die geen redelijke argumenten hebben geproduceerd (volgens mij), maar enkele soorten logische fouten en smearing manipulaties hebben gebruikt om P.Dutton aan te vallen. Eén van die reacties kwam van Laura Tingle van de ABC in het artikel Met zijn federale budgetreactie is Peter Dutton nu in gevaarlijk eenvoudig maar zeer gevaarlijk politiek.

Er was een mooie recensie van Laura Tingle’s artikel op Macrobusiness: Laura Tingle’s ”L Plate” immigratiebespreking. Maar L.Tingle’s artikel is over het algemeen een interessant voorbeeld van moderne argumentatie. Je kunt meer lezen over hoe deze publicatie besproken werd. hier. Het herinnerde me aan de “Ja”-campagne voor de Stem in het Parlement vorig jaar 2023.

Toch willen we gewoon grote taalmodellen testen op een reële voorbeeld.

TL;DR

Zie aub de bijgewerkte tabel die deze en nieuwe modellen bevat in de Testen van logische foutdetectie door nieuwe LLMs: gemma2, qwen2 en mistralNemo .

In mijn ogen bevat het tekstvoorbeeld

Kijk, op eerste gezicht klinkt het allemaal perfect redelijk:
te veel mensen, te weinig woningen.

Maar het is nooit zo simpel,
zoals een voormalig minister van binnenlandse zaken zou moeten weten.

de Strawman-fout, Ad Hominem, Apeel naar autoriteit en Oversimplificatie.

Ik heb verschillende llama3, phi3, gemma, mistral en qwen modellen getest, hoeveel GPU-geheugen ze gebruiken en wat ze detecteren in dit voorbeeld. Ik heb een test op elk model tweemaal uitgevoerd, dus er zal een “V V” in de cel staan als het model beide keer een bepaalde logische fout heeft voorspeld, en “V” als slechts één keer. Hieronder staan de resultaten:

ModelVersion	GPU RAM	A2CS	Straw man	Ad homi-nem	Red Herring	Appeal to igno-rance	Appeal to autho-rity	False dicho-tomy	Hasty Genera-lization	Begging the Question	Slippery Slope	Post hoc ergo propter hoc	Tu quo-que
l3:8b-i-q4_0	5,8GB	V V	V V	V	V
l3:8b-i-q8_0	9,1GB		V			V	V V	V V
l3:8b-i-fp16	9,1GB		V				V V	V V
p3:3.8b	4,3GB		V V	V			V V		V
p3:3.8b-mini-4k-i-q8_0	5,8GB		V V	V V			V V	V	V V
p3:3.8b-mini-i-4k-fp16	8,9GB		V			V	V V		V	V
p3:14b	9,3GB			V V				V V
p3:14b-m-4k-i-q6_K	12,5GB		V V				V V	V	V
p3:14b-m-4k-i-q8_0	15,3GB			V V			V	V V
mi:7b-i-v0.3-q4_0	4,3GB			V V	V		V V		V V		V V
mi:7b-i-v0.3-q8_0	8,6GB		V V	V V					V V
mi:7b-i-v0.3-fp16	14,7GB						V V		V
ge:7b-i-v1.1-q4_0	7,2GB			V V								V V
ge:7b-i-v1.1-q6_K	9,1GB			V V					V			V V
ge:7b-i-v1.1-fp16	15,5GB			V V								V V	V
qw:14b-chat-v1.5-q8_0	15,2GB		V V	V			V V
qw:7b-chat-v1.5-fp16	15,5GB						V V	V V
qw:32b-chat-v1.5-q3_K_S	15,1GB		V	V			V	V
qw:32b-chat-v1.5-q3_K_M	15,4GB		V V	V V			V V	V V

Kortingen in logische foutnamen: A 2 CS=Apeel naar algemene zin

Kortingen in modelnamen:

l3=llama3
p3=phi3
i=instruct
m=medium
mi=mistral
ge=gemma
qw=qwen

Oversimplificatie=False dichotomy

Zoals we kunnen zien, herkennen de meeste modellen deze Strawman-fout, Ad Hominem, Apeel naar autoriteit correct, maar hebben ze over het algemeen veel ongegronde veronderstellingen en foute positieven.

Mijn “Redacteur’s keuze” model is phi3:14b-medium-4k-instruct-q6_K. Het past gemakkelijk in 16GB RAM, en is vrij slim. De tweede plaats gaat naar phi3:3.8b-mini-4k-instruct-q8_0.

Exacte reacties van modellen

Herinnering: we analyseren de volgende zin:

Kijk, op eerste gezicht klinkt het allemaal perfect redelijk:
te veel mensen, te weinig woningen.

Maar het is nooit zo simpel,
zoals een voormalig minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten.

Ik voerde twee testruns uit.

Het gesprek met LLMs was in het Engels, dus voor exacte modelreacties zie de Engelse versie van dit bericht.

Reactie van llama3:8b-instruct-q4_0

Een aangenaam voorbeeld van een beladen frase!

Deze frase bevat verschillende logische fouten:

Aanroeping van algemeen verstand (of “aanroeping van intuïtie”): De frase begint met “het klinkt allemaal perfect redelijk”, wat suggereert dat de duidelijke oplossing is om het aantal mensen of woningen te verminderen. Dit beroept zich op de emotionele reactie van de luisteraar in plaats van een logisch argument te geven.
Strohmann: De frase stelt een eenvoudige en foutieve tegenstander (“te veel mensen, te weinig woningen”) om het makkelijker te maken om deze te bekritiseren. In werkelijkheid kunnen de echte argumenten complexer en subtieleer zijn.
Ad hominem (aanval op de persoon): Door te vermelden dat “een voormalig minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten”, probeert de spreker de tegenstander te ontkrachten door te suggereren dat iemand met expertise in het veld niet mogelijk zo eenvoudig van mening kan zijn.

Over het algemeen gebruikt deze frase emotionele aanslagen, strohmanargumenten en persoonlijke aanvallen om de tegenovergestelde mening te ondermijnen in plaats van rationeel te debatteren.

Een aangenaam voorbeeld van een beladen frase!

Deze frase bevat de volgende logische fouten:

Aanroeping van algemeen verstand (of “aanroeping van intuïtie”): De frase begint met “het klinkt allemaal perfect redelijk”, wat suggereert dat de duidelijke oplossing is om het aantal mensen of woningen te verminderen. Dit beroept zich op de emotionele reactie van de luisteraar in plaats van een logisch argument te geven.
Strohmann: De frase stelt een eenvoudige en foutieve tegenstander (“te veel mensen, te weinig woningen”) om het makkelijker te maken om deze te bekritiseren. In werkelijkheid kunnen de echte argumenten complexer en subtieleer zijn.

Echter, ik moet mijn vorige antwoorden corrigeren – er is geen Ad hominem (aanval op de persoon) in deze frase, noch een Aanroeping van Autoriteit. De vermelding van “een voormalig minister van Binnenlandse Zaken” is in feite een Rode Haring, bedoeld om de aandacht van het oorspronkelijke argument af te leiden door een ongerelateerde feit of persoonlijke kenmerk te introduceren.

Over het algemeen gebruikt deze frase emotionele aanslagen en stelt een eenvoudige tegenstander om het oorspronkelijke argument te ondermijnen, terwijl het ook probeert de aandacht af te leiden met een rode haring.

Reactie van llama3:8b-instruct-q8_0

Deze frase bevat twee logische fouten:

Aanroeping van onwetendheid (ook wel argumentum ad ignorantiam genoemd): De spreker suggereert dat omdat iets “klinkt” redelijk op eerste gezicht, het simpel en niet alle complexiteiten van het probleem in acht neemt. Dit is een foutieve aanneming, omdat er mogelijk geldige redenen zijn waarom de situatie op het eerste gezicht eenvoudig lijkt.
Aanroeping van autoriteit (ook wel argumentum ad verecundiam genoemd): De spreker probeert iemands mening te ontkrachten door te suggereren dat ze niet geloofwaardig zijn vanwege hun achtergrond of functie, in plaats van de inhoud van het argument zelf te bespreken.

De frase “zoals een voormalig minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten” is een poging om het argument te sluiten zonder het inhoudelijk te bespreken. Het zegt dat alleen iemand die een bepaalde functie heeft het probleem begrijpt, en dat iemand anders niet gekwalificeerd is om het te bespreken. Dit is een aanroeping van autoriteit, omdat het zich baseert op de spreker’s referenties in plaats van de geldigheid van hun argumenten.

Let op dat deze fouten vaak samen worden gebruikt in dit soort argumenten, omdat ze beiden proberen de tegenovergestelde mening te ondermijnen zonder inhoudelijk te bespreken.

Deze frase bevat twee logische fouten:

Strohman (ook wel argumentum ad strawman genoemd): De frase “op eerste gezicht” suggereert dat de spreker een oversimplificeerde of onnauwkeurige versie van de tegenovergestelde mening presenteert, die ze vervolgens gemakkelijk kunnen weerleggen. Dit creëert een vals alternatief en laat de spreker de meer subtiele of complexe argumenten negeren.
Aanroeping van autoriteit (ook wel argumentum ad verecundiam genoemd): De frase “zoals een voormalig minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten” is een aanroeping van autoriteit, waarbij iemands mening wordt ontkracht door te suggereren dat alleen iemand met gespecialiseerd kennis of ervaring het probleem begrijpt.

De frase “het klinkt allemaal perfect redelijk: te veel mensen, te weinig woningen” stelt een eenvoudige tegenstelling tussen twee ideeën, waardoor het gemakkelijk is om er tegen te argumenteren. De frase “maar het is nooit zo simpel” suggereert vervolgens dat er complexe factoren zijn die niet door deze oversimplificatie worden opgevangen, waardoor de tegenovergestelde mening effectief wordt ondermijnd.

De combinatie van deze fouten creëert een argumentatieve strategie die probeert de tegenovergestelde mening te ondermijnen en te stilzwijgen zonder inhoudelijk te bespreken of een meer subtiele begrip van het probleem te bieden.

Reactie van llama3:8b-instruct-fp16

Deze frase bevat de volgende logische fouten:

Aanroeping van autoriteit: De spreker suggereert dat omdat iemand een voormalige minister van Binnenlandse Zaken is, hun mening serieus genomen moet worden en hun mening gewicht heeft. Dit is een aanroeping van autoriteit, wat niet noodzakelijk een geldig argument is.
Foutieve tegenstelling (ook wel de “of/andere” fout genoemd): De frase suggereert dat ofwel het gewoon een kwestie is van te veel mensen en te weinig woningen, ofwel er iets complexer aan de hand is. Echter, deze binaire tegenstelling oversimplificeert het probleem, dat mogelijk meerdere factoren bevat.
Strohmanargument: De spreker stelt een eenvoudige, naïeve positie (“te veel mensen, te weinig woningen”) die gemakkelijk weerlegd kan worden, om hun eigen argument te laten lijken op een meer ingewikkelde en redelijke positie.

Door deze fouten aan te wijzen, probeert de spreker de tegenovergestelde mening te ondermijnen en het indruk te wekken dat hun eigen perspectief meer subtiele en geïnformeerd is.

Deze frase bevat de volgende logische fouten:

Foutieve tegenstelling (ook wel de “of/andere” fout genoemd): De frase suggereert dat ofwel de situatie eenvoudig is (“te veel mensen, te weinig woningen”) ofwel complex. Echter, deze binaire tegenstelling oversimplificeert het probleem, dat mogelijk meerdere factoren bevat.
Aanroeping van autoriteit: De spreker suggereert dat omdat iemand een voormalige minister van Binnenlandse Zaken is, ze beter moeten weten en hun mening gewicht heeft. Dit is een aanroeping van autoriteit, wat niet noodzakelijk een geldig argument is.

Let op dat er geen strohmanargument in deze frase is, omdat de tegenovergestelde mening (“te veel mensen, te weinig woningen”) eerlijk en zonder misrepresentatie of overdrijving wordt gepresenteerd.

Reactie van phi3:3.8b

Deze uitspraak bevat vooral een aanroeping van autoriteit-fout. De spreker verwijst naar de mening van een voormalige minister van Binnenlandse Zaken om tegenover een oversimplificatie te argumenteren zonder direct de complexiteit te bespreken of substantiële bewijzen te geven. Hoewel het aangeeft dat het vorige argument wordt afgezwakt vanwege een beperkte kwalificatie (het suggereren dat het zijn functie als minister van Binnenlandse Zaken niet noodzakelijk kwalificeert voor expertise op woningkwesties), kan dit benadering nog steeds als een indirecte aanroeping van autoriteit gezien worden, in plaats van een directe logische fout.

Het is op te merken dat zonder extra context of inhoud van het argument, het ook elementen van strohman (door het oversimplificeren en afwijzen) zou kunnen bevatten als men de uitspraak interpreteert als een misrepresentatie van de complexiteit als een onredelijke uitspraak in plaats van een oproep tot een subtiele bespreking. Echter, op basis van de gegeven uitspraak alleen, is de primaire geïdentificeerde fout gericht op aanroeping van autoriteit.

In de gegeven uitspraak zijn verschillende potentiële logische fouten aanwezig:

Aanroeping van autoriteit: De spreker verwijst naar hun kennis van wat een voormalige minister van Binnenlandse Zaken zou zeggen om een oversimplificatie te ontkrachten zonder direct de inhoud of fouten van het argument te bespreken. Dit suggereert dat expertise in één veld (Binnenlandse Zaken) automatisch een volledig begrip impliceert, wat niet noodzakelijk het geval is.
Strohmanfout: Als het geïnterpreteerd wordt als het oversimplificeren en afwijzen van een argument, kan dit gezien worden als een strohmanfout – een onnauwkeurige vertegenwoordiging van iemands standpunt om het makkelijker te weerleggen.
Ad hominem: Deze fout is subtiel aanwezig als “een voormalige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten” gezien wordt als een aanval op de persoon die het argument maakt in plaats van het argument zelf te bespreken. Het suggereert dat het afwijzen van de oversimplificatie gebaseerd is op de spreker’s referenties, niet op logische redenering of bewijs voor een meer subtiele aanpak.
Overgeneralisatie: Impliceert door “het is nooit zo simpel”, dat alle complexe problemen niet tot eenvoudige verklaringen kunnen worden teruggebracht, wat mogelijk over het hoofd ziet dat er gevallen zijn waarin duidelijke en eenvoudige oplossingen mogelijk zijn.

Deze fouten zijn niet definitief zonder extra context of een uitgebreid argument. De uitspraak alleen suggereert dat een meer subtiele onderzoek nodig is om de aanwezigheid van logische fouten nauwkeurig te identificeren.

Reactie van phi3:3.8b-mini-4k-instruct-q8_0

Deze uitspraak kan meerdere logische fouten bevatten, hoewel het belangrijk is op te merken dat de context het toepassen of duidelijkheid ervan kan beperken. Hier zijn enkele mogelijkheden op basis van de gegeven uitspraak:

Aanroeping van autoriteit (Argumentum ad Verecundiam): De spreker suggereert dat omdat een voormalige minister van Binnenlandse Zaken beter zou weten, elke oversimplificatie onjuist is zonder concrete bewijzen tegen te geven. Dit is een aanroeping van autoriteit in plaats van direct de argumenten of fouten van het argument te bespreken.
Strohmanfout (Misrepresentatie van het argument): De spreker kan suggereren dat iemand die stelt dat er te veel mensen zijn en te weinig woningen, een eenvoudige oplossing voorstelt, terwijl in werkelijkheid ze mogelijk complexere oplossingen voorstellen. Door direct de eenvoudigheid te weerleggen zonder directe betrokkenheid bij deze alternatieve argumenten, kan dit een strohmanfout zijn als het een oversimplificatie van anderen’ standpunten is.
Ad hominem (Aanval op de persoon): Er is een subtiel ad hominem-element aanwezig als “een voormalige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten” gezien wordt als een aanval op de persoon die het argument maakt in plaats van het argument zelf te bespreken. Het suggereert dat het afwijzen van de oversimplificatie gebaseerd is op de spreker’s referenties, niet op logische redenering of bewijs voor een meer subtiele aanpak.
Overgeneralisatie: Impliceert door “het is nooit zo simpel”, dat alle complexe problemen niet tot eenvoudige verklaringen kunnen worden teruggebracht, wat mogelijk over het hoofd ziet dat er gevallen zijn waarin duidelijke en eenvoudige oplossingen mogelijk zijn.

De gegeven frase kan worden geanalyseerd op meerdere potentiële logische fouten. Laten we ze in detail bekijken:

Aanroeping van autoriteit (Argumentum ad Verecundiam): De spreker verwijst naar de kennis van een voormalige minister van Binnenlandse Zaken, wat suggereert dat hun expertise automatisch het begrip van het probleem van overbevolking en onvoldoende woningen ontkracht. Dit argument impliceert dat autoriteit altijd gehoord moet worden, wat niet noodzakelijk de oversimplificatie ontkracht zonder verdere bewijzen.
Strohmanfout (Misrepresentatie van het argument): De frase kan een strohmanfout bevatten door vooraf te stellen dat iemand die stelt dat er te veel mensen zijn en te weinig woningen, een eenvoudige oplossing voorstelt, terwijl in werkelijkheid ze mogelijk complexere oplossingen voorstellen. Door direct de eenvoudigheid te weerleggen zonder directe betrokkenheid bij deze alternatieve argumenten, kan dit een strohmanfout zijn als het een oversimplificatie van anderen’ standpunten is.
Foutieve tegenstelling (Bifurcatiefout): De frase suggereert een foutieve tegenstelling door te stellen dat er slechts twee toestanden van begrip zijn – het is ofwel perfect eenvoudig ofwel niet, wat de mogelijkheid overslaat dat problemen complex kunnen zijn maar begrijpelijk zijn met juiste analyse en discussie.
Ad hominem (Aanval op de persoon): Er is een subtiel ad hominem-element aanwezig door het vertrouwen op de autoriteit van de voormalige minister in plaats van het argument zelf te bespreken. Het suggereert dat alleen iemand met hun ervaring het begrip van de complexiteit kan begrijpen, wat indirect de geloofwaardigheid van anderen die niet dezelfde functie hebben, ondermijnt zonder hun argumenten direct te weerleggen.
Overgeneralisatie: De frase kan ook een overgeneralisatie bevatten als het suggereert dat complexe problemen altijd oversimplificeerd zijn door iedereen, inclusief de voormalige minister, wat speculatief is en afhankelijk is van extra context die niet in de uitspraak zelf is opgenomen.

Het is belangrijk om deze potentiële fouten te analyseren binnen de bredere discussie rondom het argument voor een meer nauwkeurige beoordeling.

Reactie van phi3:3.8b-mini-instruct-4k-fp16

Deze frase kan een paar potentiële logische fouten suggereren:

Aanroeping van autoriteit (Argumentum ad Verecundiam): De spreker suggereert dat hun bewering dat het “nooit zo simpel is” wordt gevalideerd door het vertrouwen op de ervaring of aangenomen expertise van een voormalige minister van Binnenlandse Zaken, zonder specifieke bewijzen van deze autoriteit direct gerelateerd aan de huidige discussie te geven.
Strohmanfout (Misrepresentatie van het argument): De frase kan een strohmanfout suggereren als het leidt tot het geloof dat “te veel mensen, te weinig woningen” altijd oversimplificeerd of nooit complex is. Echter, zonder verdere context over de vorige argumenten, kan dit niet definitief als een fout in de gegeven frase worden geïdentificeerd.

Het bevat niet direct andere veelvoorkomende logische fouten zoals Ad hominem (aanval op de persoon), Foutieve tegenstelling (twee tegenstrijdige opties presenteren terwijl er meer zijn), of Glibberige helling, op basis van deze snippet alleen.

De gegeven frase kan de volgende potentiële logische fouten suggereren met toegevoegde complexiteit:

Aanroeping van autoriteit (Argumentum ad Verecundiam): Zoals in Instructie 1, kan deze frase gezien worden als een aanroeping van autoriteit door te suggereren dat de mening van een voormalige minister van Binnenlandse Zaken autoritair is op het probleem aan de hand, zonder directe bewijzen of argumenten van hen te geven.
Circulaire redenering (Begging the Question): Als “nooit zo simpel” aannemt dat elk argument over woning en bevolking complex moet zijn, kan het een circulaire redenering zijn door te veronderstellen wat het probeert te bewijzen zonder onafhankelijke ondersteuning voor complexiteit.
Aanroeping van onwetendheid (Argumentum ad Ignorantiam): Als de spreker suggereert dat omdat een voormalige minister van Binnenlandse Zaken niet expliciet anders heeft gezegd, er een element van complexiteit of subtieleheid moet zijn naast “te veel mensen, te weinig woningen”, kan het gezien worden als een aanroeping van onwetendheid.
Overgeneralisatie (Converse Accident): De frase kan ook in de val van overgeneralisatie terechtkomen als het suggereert dat alle aangezake van woning en bevolking inherent complex zijn op basis van een beperkt voorbeeld of anekdotisch bewijs van één individu, terwijl deze complexiteit niet universeel toepasbaar is.

Het moet opgemerkt worden dat zonder extra context over hoe deze frase in het grotere argumentatieve kader past, enkele van deze interpretaties speculatief blijven.

Reactie van phi3:14b

Deze uitspraak bevat twee potentiële logische fouten:

Argumentum ad Hominem (aanval op de persoon in plaats van het argument zelf te bespreken): De spreker ondermijnt de geloofwaardigheid van de persoon met wie ze het oneens zijn door te wijzen dat “een voormalige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten”, in plaats van zich te richten op het weerleggen van het idee zelf.
Oversimplificatie/Foutieve tegenstelling: Door te zeggen, “het is nooit zo simpel”, suggereert de spreker dat er meer complexiteit is in het woningprobleem dan alleen “te veel mensen en te weinig woningen”, maar legt deze andere factoren niet uit of bespreekt ze. Dit kan gezien worden als een poging om het oorspronkelijke argument te weerleggen zonder voldoende bewijzen of redenering, wat leidt tot een oversimplificatie-fout.

zelfde

Deze uitspraak bevat twee potentiële logische fouten:

Argumentum ad Hominem (aanval op de persoon in plaats van het argument zelf te bespreken): De spreker ondermijnt de geloofwaardigheid van de persoon met wie ze het oneens zijn door te wijzen dat “een voormalige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten”, in plaats van zich te richten op het weerleggen van het idee zelf.
Oversimplificatie/Foutieve tegenstelling: Door te zeggen, “het is nooit zo simpel”, suggereert de spreker dat er meer complexiteit is in het woningprobleem dan alleen “te veel mensen en te weinig woningen”, maar legt deze andere factoren niet uit of bespreekt ze. Dit kan gezien worden als een poging om het oorspronkelijke argument te weerleggen zonder voldoende bewijzen of redenering, wat leidt tot een oversimplificatie-fout.

Reactie van phi3:14b-medium-4k-instruct-q6_K

Deze uitspraak bevat twee potentiële logische fouten:

Aanroeping van autoriteit (Argumentum ad Verecundiam): Deze fout ontstaat wanneer iemand zich baseert op de mening of getuigenis van een autoriteitfiguur in plaats van solide bewijzen en redenering om hun argument te ondersteunen. In dit geval wordt het vermelden van een “voormalige minister van Binnenlandse Zaken” gebruikt alsof het automatisch geloofwaardigheid geeft aan de spreker’s bewering dat het woningprobleem niet simpel is, zonder enig echte bewijs te geven voor waarom dat zou het geval zijn.
Strohmanfout: Deze fout ontstaat wanneer iemand de tegenstander’s argument oversimplificeert of misrepresenteert om het gemakkelijker te maken om het te weerleggen. In dit geval presenteert de frase “te veel mensen, te weinig woningen” een vereenvoudigde versie van het probleem – dat er eenvoudigweg een tekort aan woningen is voor het aantal mensen dat ze nodig heeft. De spreker weerlegt deze visie als naïef (“op eerste gezicht”) zonder de echte waarde van het argument te bespreken of een alternatief argument te geven dat het echte probleem aanpakt, wat kan gezien worden als het opzetten en omverwerpen van een strohmanversie van de tegenovergestelde positie in plaats van het echte probleem aan te pakken.

Deze uitspraak bevat meerdere potentiële logische fouten:

Aanroeping van autoriteit (Argumentum ad Verecundiam): De spreker gebruikt de mening van een voormalige minister van Binnenlandse Zaken om hun bewering te ondersteunen zonder solide bewijzen en redenering voor waarom het woningprobleem niet simpel is, en baseert zich in plaats daarvan op de autoriteitfiguur’s aangenomen kennis.
Strohmanfout: Door een vereenvoudigde versie van de tegenstander’s argument te presenteren (“te veel mensen, te weinig woningen”), kan de spreker deze gemakkelijk weerleggen zonder de echte waarde van het argument te bespreken of een alternatief argument te geven dat het echte probleem aanpakt.
Foutieve tegenstelling (of Foutieve tegenstelling): De uitspraak suggereert dat er slechts twee mogelijke perspectieven zijn op dit complexe woningprobleem, ofwel het lijkt redelijk om te denken dat er te veel mensen zijn en te weinig woningen, ofwel de voormalige minister van Binnenlandse Zaken weet dat het complexer is. Dit negeert andere mogelijkheden en vereenvoudigt een meervoudig probleem tot een onrealistische binaire keuze.
Overgeneralisatie: De uitspraak veronderstelt dat alleen omdat er “te veel mensen” zijn en “te weinig woningen”, het probleem inherent complex is, zonder rekening te houden met andere factoren die bij kunnen dragen aan het woningprobleem of bewijs te geven voor waarom het complexer is dan het lijkt op het eerste gezicht.
Equivocatie: De gebruikte frase “op eerste gezicht” suggereert een oppervlakkig begrip van het probleem en stelt dat verdere onderzoek de complexiteit zou onthullen, maar definieert niet duidelijk wat bedoeld wordt met simpel of complex in dit geval, wat kan leiden tot verwarring over het werkelijke argument dat wordt gemaakt.

Reactie van phi3:14b-medium-4k-instruct-q8_0

Deze zin bevat twee potentiële logische fouten:

Ad Hominem (Aanvallen van de persoon): De spreker vraagt indirect de betrouwbaarheid van de “vorige minister van Binnenlandse Zaken” in twijfel door aan te duiden dat zij niet voldoende kennis of vaardigheden hebben om de complexiteit van het probleem van de woningtekort te begrijpen, wat irrelevant is voor het echte argument over het gebrek aan woningen voor te veel mensen.
Oversimplificatie: De spreker vereenvoudigt een ingewikkelde maatschappelijke kwestie (woningcrisis) tot slechts twee factoren – “te veel mensen en te weinig woningen” – zonder rekening te houden met andere mogelijke bijdragers zoals economische, politieke of geografische aspecten.

Deze zin bevat verschillende potentiële logische fouten:

Ad Hominem (Aanvallen van de persoon): De spreker vraagt indirect de betrouwbaarheid van de “vorige minister van Binnenlandse Zaken” in twijfel door aan te duiden dat zij niet voldoende kennis of vaardigheden hebben om de complexiteit van het probleem van het woningtekort te begrijpen, wat irrelevant is voor het echte argument over het gebrek aan woningen voor te veel mensen.
Oversimplificatie: De spreker vereenvoudigt een ingewikkelde maatschappelijke kwestie (woningcrisis) tot slechts twee factoren – “te veel mensen en te weinig woningen” – zonder rekening te houden met andere mogelijke bijdragers zoals economische, politieke of geografische aspecten.
Aanvallen op autoriteit: Door te verwijzen naar de veronderstelde expertise van de vorige minister van Binnenlandse Zaken, probeert de spreker gewicht te geven aan hun argument door een aanval op autoriteit, in plaats van substantiële bewijzen te presenteren die hun standpunt ondersteunen.
Foutieve dilemma (zwart-wit-fout): De uitspraak suggereert dat er slechts twee opties zijn – of het is simpel met te veel mensen en te weinig woningen, of de vorige minister van Binnenlandse Zaken zou het beter moeten weten. Dit negeert andere mogelijke verklaringen en oplossingen voor het probleem.

Reactie van mistral:7b-instruct-v0.3-q4_0

De zin die u heeft opgegeven bevat niet inherent enkele specifieke logische fouten. Echter, het gebruik van retorische middelen of informele fouten kan aanwezig zijn afhankelijk van de context en de daaropvolgende argumenten. Hier zijn een paar mogelijkheden:

Ad Hominem-fout (aangegeven): Door te vermelden dat de vorige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten dat het niet zo simpel is, kan er een implicatie zijn dat de minister op een of andere manier incompetent of vooroordelend is, zonder bewijs om deze bewering te ondersteunen. Echter, dit wordt niet expliciet gesteld en kan slechts een retorisch middel zijn in plaats van een fout.
Hasty Generalization (aangegeven): De zin “te veel mensen, te weinig woningen” kan gebruikt worden als voorwaarde voor een generalisatie over het algemene woningprobleem zonder voldoende bewijs of voorbeelden om deze bewering te ondersteunen. Dit zou een hasty generalization zijn als het als een brede en definitieve uitspraak wordt gepresenteerd op basis van onvolledige of onvoldoende gegevens.
Aanval op autoriteit (aangegeven): Het gebruik van “een vorige minister van Binnenlandse Zaken” suggereert dat hun expertise het argument ondersteunt dat de situatie complexer is dan aanvankelijk gedacht. Echter, als de zin geen extra redenering of bewijs biedt om deze bewering te ondersteunen, kan het geen sterke argument zijn.
Slippery Slope (aangegeven): Als de daaropvolgende argumenten of punten die na deze uitspraak worden gemaakt aannemen dat het erkennen van een woningprobleem leidt tot catastrofale gevolgen zonder voldoende bewijs voor deze aanneming, kan dit beschouwd worden als een slippery slope-fout.

Uiteindelijk is het zonder meer context en extra informatie over de argumenten die worden gemaakt, lastig om specifieke logische fouten in de gegeven zin definitief te identificeren. Het is altijd belangrijk om meerdere perspectieven te overwegen en bewijs te beoordelen bij het analyseren van argumenten op mogelijke fouten of vooroordelen.

De zin die u heeft opgegeven bevat niet expliciet enkele specifieke logische fouten. Echter, het gebruik van retorische middelen of informele fouten kan aanwezig zijn afhankelijk van de context en de daaropvolgende argumenten. Hier zijn een paar mogelijkheden:

Ad Hominem-fout (aangegeven): Door te vermelden dat de vorige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten dat het niet zo simpel is, kan er een implicatie zijn dat de minister op een of andere manier incompetent of vooroordelend is, zonder bewijs om deze bewering te ondersteunen. Echter, dit wordt niet expliciet gesteld en kan slechts een retorisch middel zijn in plaats van een fout.
Hasty Generalization (aangegeven): De zin “te veel mensen, te weinig woningen” kan gebruikt worden als voorwaarde voor een generalisatie over het algemene woningprobleem zonder voldoende bewijs of voorbeelden om deze bewering te ondersteunen. Dit zou een hasty generalization zijn als het als een brede en definitieve uitspraak wordt gepresenteerd op basis van onvolledige of onvoldoende gegevens.
Aanval op autoriteit (aangegeven): Het gebruik van “een vorige minister van Binnenlandse Zaken” suggereert dat hun expertise het argument ondersteunt dat de situatie complexer is dan aanvankelijk gedacht. Echter, als de zin geen extra redenering of bewijs biedt om deze bewering te ondersteunen, kan het geen sterke argument zijn.
Slippery Slope (aangegeven): Als de daaropvolgende argumenten of punten die na deze uitspraak worden gemaakt aannemen dat het erkennen van een woningprobleem leidt tot catastrofale gevolgen zonder voldoende bewijs voor deze aanneming, kan dit beschouwd worden als een slippery slope-fout.
Red Herring (mogelijk, maar minder waarschijnlijk): Het vermelden van de vorige minister van Binnenlandse Zaken als een autoriteitfiguur kan de aandacht afleiden van het werkelijke argument dat wordt gemaakt door een ongerelateerd detail of red herring in te voeren. Echter, in dit geval lijkt het vermelden van de minister relevant voor de context, aangezien zij expertise heeft op het gebied van woningkwesties.

Reactie van mistral:7b-instruct-v0.3-q8_0

De zin die u heeft opgegeven bevat geen expliciete logische fouten. Echter, als iemand verder zou argumenteren met deze uitspraak als basis en een van de volgende fouten zou begaan, dan zou het een foutachtig argument kunnen zijn:

Strawman-fout: Een tegenstanders standpunt verkeerd voorstellen of overdrijven om het gemakkelijker te kunnen kritiseren of weerleggen. Bijvoorbeeld, als iemand zou argumenteren dat de oorspronkelijke uitspraak alleen redelijk is voor mensen die geen rekening houden met milieufactoren of stedelijke planning, dan zou dat een strawman-fout zijn.
Ad Hominem-fout: De persoon die het argument maakt aanvallen in plaats van het argument zelf te bespreken. Bijvoorbeeld, als iemand zou zeggen, “Wie bent u om de vorige minister van Binnenlandse Zaken te vragen? U bent gewoon een amateur,” dan zou dat een ad hominem-fout zijn.
Hasty Generalization-fout: Een algemene conclusie trekken op basis van onvoldoende of gebiaseerde bewijzen. Als iemand zou argumenteren dat omdat de vorige minister van Binnenlandse Zaken het oneens is met de oorspronkelijke uitspraak, het voor iedereen onjuist moet zijn, dan zou dat een hasty generalization-fout zijn.

De gegeven zin bevat geen expliciete logische fouten. Echter, als iemand een argument zou maken met deze uitspraak als basis en een van de volgende fouten zou begaan, dan zou het een foutachtig argument kunnen zijn:

Strawman-fout: Een tegenstanders standpunt verkeerd voorstellen of overdrijven om het gemakkelijker te kunnen kritiseren of weerleggen. Bijvoorbeeld, als iemand zou argumenteren dat de oorspronkelijke uitspraak alleen redelijk is voor mensen die geen rekening houden met milieufactoren of stedelijke planning, dan zou dat een strawman-fout zijn.
Ad Hominem-fout: De persoon die het argument maakt aanvallen in plaats van het argument zelf te bespreken. Als iemand zou zeggen, “Wie bent u om de vorige minister van Binnenlandse Zaken te vragen? U bent gewoon een amateur,” dan zou dat een ad hominem-fout zijn.
Hasty Generalization-fout: Een algemene conclusie trekken op basis van onvoldoende of gebiaseerde bewijzen. Als iemand zou argumenteren dat omdat de vorige minister van Binnenlandse Zaken het oneens is met de oorspronkelijke uitspraak, het voor iedereen onjuist moet zijn, dan zou dat een hasty generalization-fout zijn.

Reactie van mistral:7b-instruct-v0.3-fp16

De zin die u heeft opgegeven bevat geen expliciete logische fouten. Echter, het suggereert een subtiel aanval op autoriteit (ad verecundiam), aangezien het impliciet is dat de luisteraar het standpunt van een vorige minister van Binnenlandse Zaken moet vertrouwen vanwege hun functie. Dit is niet noodzakelijk een fout, maar het is belangrijk om op te merken dat autoriteit kan bijdragen aan geloofwaardigheid, maar het maakt een argument of uitspraak niet automatisch waar. De werkelijke redenering en bewijzen die in de daaropvolgende discussie worden gegeven, zijn nog steeds cruciaal voor een geldig argument.

De zin die u heeft opgegeven bevat geen expliciete logische fouten. Echter, het kan impliciet een aanval op autoriteit (ad verecundiam) suggereren door aan te duiden dat de luisteraar het standpunt van een vorige minister van Binnenlandse Zaken moet vertrouwen vanwege hun functie en ervaring. Dit is niet noodzakelijk een fout, maar het is essentieel om te onthouden dat autoriteit kan bijdragen aan geloofwaardigheid, maar het maakt een argument of uitspraak niet automatisch waar. De werkelijke redenering en bewijzen die in de daaropvolgende discussie worden gegeven, zijn nog steeds cruciaal voor een geldig argument. Bovendien kan de zin “het is nooit zo simpel” mogelijk gezien worden als een hasty generalization als deze niet adequaat wordt onderbouwd met specifieke redenen in de daaropvolgende discussie.

Reactie van gemma:7b-instruct-v1.1-q4_0

Post hoc ergo propter hoc: De ervaring van de vorige minister van Binnenlandse Zaken wordt gebruikt om het argument te weerleggen zonder een logische verbinding te leggen tussen hun ervaring en de voorwaarde.

Ad hominem: Het argument richt zich op de autoriteit van de vorige minister van Binnenlandse Zaken in plaats van het werkelijke probleem aan te pakken.

zelfde

Ad hominem: Het argument richt zich op de autoriteit van de vorige minister van Binnenlandse Zaken in plaats van het werkelijke probleem aan te pakken.

Reactie van gemma:7b-instruct-v1.1-q6_K

Post hoc ergo propter hoc: De spreker veronderstelt dat omdat de huidige situatie (te veel mensen, te weinig woningen) in het verleden (kennis van de vorige minister van Binnenlandse Zaken) bestond, het nog steeds de enige oorzaak van het probleem is.

Ad hominem: De spreker richt zich op de expertise van de vorige minister van Binnenlandse Zaken in plaats van het werkelijke probleem aan te pakken.

Generalisatie: De spreker concludeert dat het probleem niet simpel is op basis van de kennis van de vorige minister van Binnenlandse Zaken, zonder enige bewijs of redenering om deze generalisatie te ondersteunen.

Reactie van gemma:7b-instruct-v1.1-fp16

Post hoc ergo propter hoc: De spreker veronderstelt dat omdat de huidige situatie (te veel mensen, te weinig woningen) in het verleden bestond, het nog steeds de enige oorzaak van het probleem is.

Ad hominem: De spreker richt zich op de expertise en ervaring van de vorige minister van Binnenlandse Zaken in plaats van het werkelijke probleem aan te pakken.

Tu quoque: De spreker suggereert dat de vorige minister van Binnenlandse Zaken verantwoordelijk is voor het huidige woningtekort, zonder enige bewijs of redenering om deze bewering te ondersteunen.

Reactie van qwen:14b-chat-v1.5-q8_0

De gegeven zin bevat geen klassieke logische fouten. Echter, er zijn enkele implicaties en retorische technieken die worden gebruikt:

Straw man (aangegeven): Door te zeggen dat “het klinkt allemaal perfect redelijk”, kan de spreker ervan uitgaan dat de andere kant een te eenvoudig argument heeft.
Ad hominem (aangegeven): De zin “zoals een vorige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten” suggereert dat de spreker’s geloofwaardigheid gebaseerd is op hun vorige functie, wat kan worden beschouwd als een ad hominem-aanval.
Aanval op autoriteit: Het verwijzen naar een vorige minister van Binnenlandse Zaken suggereert dat de spreker zich baseert op de veronderstelde expertise van iemand in die functie.

Over het algemeen bevat de zin geen klassieke logische fouten, maar gebruikt verschillende retorische technieken en implicaties die als informele fouten kunnen worden gezien.

De gegeven zin gebruikt vooral retorische technieken in plaats van klassieke logische fouten. Echter, er zijn enkele mogelijke implicaties:

Straw man (aangegeven): De spreker begint met het lijken te erkennen van een tegenargument – te veel mensen en te weinig woningen. Echter, ze gaan vervolgens verder met het kritiseren van de eenvoud van dit argument zonder het direct te weerleggen of te bespreken.
Aanval op autoriteit: De zin “zoals een vorige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten” suggereert dat de spreker’s perspectief geïnformeerd of gevalideerd wordt door de ervaring en expertise van een vorige overheidsofficier. Hoewel dit niet inherent een logische fout is, kan het een argument verzwakken als de autoriteitfiguur’s positie of geloofwaardigheid in twijfel wordt getrokken.

Samenvattend, bevat de zin geen klassieke logische fouten, maar gebruikt retorische technieken en implicaties die als informele fouten kunnen worden gezien.

Reactie van qwen:7b-chat-v1.5-fp16

De zin die u heeft opgegeven bevat geen expliciete logische fout. Echter, er zijn enkele subtile punten om te overwegen:

Aanval op autoriteit: De zin suggereert dat de spreker, een vorige minister van Binnenlandse Zaken, de kennis heeft om de eenvoud van dit probleem te doorgronden. Hoewel zij mogelijk expertise hebben, is hun woord alleen niet een logische fout.
Foutieve dilemma: De uitspraak suggereert dat er slechts één optie is – te veel mensen of te weinig woningen. Dit vereenvoudigt de complexe factoren die betrokken zijn bij de vraag en aanbod van woningen.

Samenvattend, bevat de zin geen expliciete logische fout, maar presenteert enkele subtile redeneerproblemen.

De zin die u heeft opgegeven bevat geen directe expliciete logische fout. Echter, er zijn enkele subtile punten om te overwegen:

Foutieve dilemma (aanwezig in de uitspraak): De bewering dat “te veel mensen, te weinig woningen” de enige complexe kwestie is, suggereert een vals keuzealternatief tussen twee opties, terwijl er in werkelijkheid meerdere factoren aan de orde kunnen zijn.
Aanval op autoriteit (subtiel): De zin suggereert dat de expertise van de vorige minister van Binnenlandse Zaken als autoriteit op het onderwerp moet worden genomen. Hoewel hun kennis mogelijk waardevol is, bevat de zin niet expliciet een aanval op autoriteit.

In conclusie, bevat de zin geen directe logische fouten, maar presenteert een foutieve dilemma en kan potentiëel richting een aanval op autoriteit wijzen.

Reactie van qwen:32b-chat-v1.5-q3_K_S

De zin bevat ten minste twee logische fouten:

Ad hominem (Latijn voor “aan de persoon”): Deze fout treedt op wanneer iemand de karakter of kwalificaties van een persoon aanvalt in plaats van direct hun argument te bespreken. In dit geval is de uitspraak niet over de inhoud van wat de vorige minister van Binnenlandse Zaken heeft gezegd, maar richt zich op hun identiteit (“een vorige minister van Binnenlandse Zaken zou moeten weten”). Het suggereert dat hun vorige functie alleen al hun mening ontkracht zonder het feitelijk argument te bespreken.
Aanval op eenvoud (ook bekend als “vals dilemma” of “zwart-wit-fout”): Deze fout treedt op wanneer een complex probleem oversimplificeerd wordt tot twee eenvoudige opties, vaak zonder andere mogelijke factoren of complexiteit te overwegen. De uitspraak suggereert dat het argument over te veel mensen en te weinig woningen als een eenvoudige oorzaak-gevolgrelatie wordt gepresenteerd (“te veel mensen, te weinig woningen”), en door te zeggen “het is nooit zo simpel”, suggereert het dat de kritiek andere factoren of complexiteiten over het hoofd ziet zonder ze daadwerkelijk te bespreken.

Samenvattend, de zin gebruikt een ad hominem-aanval op de sprekers geloofwaardigheid en een aanval op eenvoud door de complexiteit van het besproken probleem te negeren.

Mijn vorige reactie was onjuist in het identificeren van de specifieke logische fouten die aanwezig zijn in de gegeven zin. Bij heroverweging vind ik dat er een argumentatieve strategie aanwezig is in plaats van expliciete logische fouten:

Strawman: Deze fout treedt op wanneer iemand een tegenstanders standpunt verkeerd voorstelt om het gemakkelijker te kunnen kritiseren of weerleggen. In dit geval lijkt de spreker het oorspronkelijke, lijkt redelijk argument over te veel mensen en te weinig woningen te erkennen, maar suggereert vervolgens dat een vorige minister van Binnenlandse Zaken beter zou moeten weten dan om te geloven dat zo’n eenvoudige verklaring geldt, wat suggereert dat het oorspronkelijke punt oversimplificeerd of misleidend is.
Aanval op autoriteit: De zin gebruikt de titel “een vorige minister van Binnenlandse Zaken” alsof hun achtergrond automatisch expertise of geloofwaardigheid verleent die het eenvoudige argument over woningen en bevolking ondermijnt. Dit kan gezien worden als een aanval op autoriteit, waarbij aangenomen wordt dat iemand in een bepaalde functie automatisch een dieper begrip heeft van het probleem.

Het is echter essentieel om op te merken dat deze niet traditionele logische fouten zijn, maar manieren om een ander argument te kritiseren of te ondermijnen zonder het feitelijk te bespreken. Om ze correct als fouten te labelen, zou meer context nodig zijn over hoe de uitspraak in een echte debat of conversatie is gebruikt.

Reactie van qwen:32b-chat-v1.5-q3_K_M

De zin die u heeft verstrekt, toont niet expliciet een specifieke logische fout in zijn inhoud. Echter, er kunnen een paar potentiële fouten aanwezig zijn op basis van de toon of implicaties:

Ad hominem: De zin “aangezien een voormalig minister van Binnenlandse Zaken dat zou moeten weten” suggereert mogelijk dat iemand vanwege hun functie (in dit geval minister van Binnenlandse Zaken) verwacht wordt om kennis of wijsheid over het onderwerp te hebben. Dit zou een ad hominem-fout kunnen zijn als het gebruikt wordt om hun mening te negeren zonder het actuele argument te bespreken.
Aanhaling van autoriteit: Dit is gerelateerd aan ad hominem en gebeurt wanneer iemand’s argument alleen geaccepteerd wordt vanwege hun positie, status of autoriteit in plaats van de inhoud van het argument zelf. De zin suggereert dat de begrip van een voormalig minister van Binnenlandse Zaken automatisch geldig is, zonder de inhoud van hun bewering te onderzoeken.
Foutieve dichotomie: Als de spreker suggereert dat er slechts twee mogelijkheden zijn (te veel mensen of te weinig woningen) en elke suggestie dat het complexer is verkeerd is, dan zou dit een foutieve dichotomie kunnen zijn door een complex probleem te vereenvoudigen.
Strohmannargument: Deze fout ontstaat wanneer iemand een overdreven of vervormde versie van hun tegenstanders argument presenteert om het makkelijker te weerleggen. Als de spreker de tegenovergestelde mening als eenvoudig presenteert (“te veel mensen, te weinig woningen”) en deze vervolgens negeert, dan zou dit een strohmannargument kunnen zijn.
Aanhaling van eenvoud (argumentum ad verecundiam): De suggestie dat iets “perfect redelijk klinkt” op “eerste zicht” zou kunnen een aanhaling van eenvoud zijn, waarbij aangenomen wordt dat de eenvoudigste verklaring automatisch correct is. Dit negeert de mogelijkheid van complexiteit en de noodzaak van verdere onderzoeking.

Herinner u eraan dat deze potentiële fouten afhangen van de bredere context waarin de uitspraak gedaan wordt en hoe deze gebruikt wordt in een argument. Zonder meer informatie is het moeilijk te zeggen welke, als welke, aanwezig zijn.

De zin die u hebt verstrekt, toont niet inherent een specifieke logische fout in zijn inhoud, maar kan een paar potentiële fouten suggereren op basis van de context of implicaties:

Ad Hominem: De zin “aangezien een voormalig minister van Binnenlandse Zaken dat zou moeten weten” suggereert mogelijk dat iemand vanwege hun functie verwacht wordt om kennis of wijsheid over het onderwerp te hebben. Dit zou een ad hominem-fout kunnen zijn als het gebruikt wordt om hun mening te negeren zonder het actuele argument te bespreken.
Aanhaling van Autoriteit: Door te vertrouwen op de status van een voormalig minister van Binnenlandse Zaken als basis voor het negeren van de eenvoud van het argument, kan de spreker een aanhaling van autoriteit-fout begaan, door te veronderstellen dat hun positie automatisch hun perspectief valideert.
Foutieve Dichotomie: Als de spreker suggereert dat er slechts twee mogelijkheden zijn (te veel mensen of te weinig woningen) en elke suggestie dat het complexer is verkeerd is, dan kan dit een foutieve dichotomie zijn door een complex probleem te vereenvoudigen.
Strohmannargument: De presentatie van het argument als “te veel mensen, te weinig woningen” kan gezien worden als een strohmannargument als de spreker de tegenovergestelde mening vervormt om het makkelijker te weerleggen of te negeren.
Aanhaling van eenvoud (Argumentum ad Verecundiam): De zin “op eerste zicht klinkt alles perfect redelijk” kan suggereren dat de eenvoudigste verklaring automatisch correct is, waardoor de noodzaak van verdere onderzoeking wordt genegeerd en mogelijk een aanhaling van eenvoud-fout begaan wordt.

Herinner u eraan dat deze potentiële fouten zijn afgeleid uit het fragment dat u hebt verstrekt, en zonder aanvullende context of hoe deze uitspraak past in een bredere discussie, is het lastig om te bepalen welke, als welke, van deze fouten aanwezig zijn. Fouten worden vaak duidelijker wanneer je het hele argument bekijkt, inclusief de bedoeling van de spreker en hun reactie op tegengesporen argumenten.

Nuttige links

Dankjewel mijn vriend voor je interesse in dit onderwerp, als je nog wat meer wil lezen, hier zijn een paar links: